Kreşe gidiyoruz...

Rana şu an 3.5 yaşında ve artık kelimeleri daha düzgün söylüyor,keşke bloğu daha sık güncelleyip,söyleyebildiklerini adım adım yazsaydım,unutuluyor çünki...mesela geçmiş postları okuyunca şaşırıyor ve hüzünleniyorum.keşke hiç bitmeyecek sandığım beni zorlayan hallerine karşı daha tahammüllü olsaydım diye...
Annelik ,sürekli bir yürek sızısı...
Allah ,yanacağımız acılar göstermesin...


Rana geçen hafta kreşe başladı,oldukça içimize sinen bir yer oldu bulduğumuz kreş..
Hiç anlam veremezdim çalışmayan annelerin niye bebelerini kreşe gönderdiklerine...ama bizimki başlayınca ve daha ilk haftada değişimi görünce iyi ki gönderiyorum,şükürler olsun ki gönderebiliyorum diyorum...şimdi çevremde benimki gibi hareketli olan ve annenin yetemediği ,yarı hiperaktif,çığırtkan,mutsuz,huysuz özellikle ve özellikle kardeşsiz hangi çocuğu görsem,"birde kreş deneseniz "diyorum...
İnşallah böyle devam eder ve verdiğimiz karardan pişman olmayız...

tarihe not düşmek adına :
Rana," gel" diyemiyor nedense ,"anne gaaal "şeklinde sesleniyor..:))
ha bide dili peltek bu yüzden bazı kelimeleri değişik çıkarıyor,
ayrıca solak,tam solak ama...
Galiba diyemiyor birde,"gabila",
anne bak örtüyü güzelttim diyo,
bizimde dilimiz alıştı ailece garip konuşuyoruz...
Ama ne hikmetse mesela frambuaz kelimesini çok düzgün telaffuz edebiliyor...