Aslında Rana tatilden döndü ,döneli de epey oldu fakat , kah Rana'ya huy değiştirten büyüme atakları , kah elde olmayan başka sebepler yüzünden güncellenemedik bir türlü...
Çocukla daha doğrusu küçük bebe ile uzun araba yolculuğu nasıl olur? , olurmu ?şeklindeki endişelerimizi , dostlarımızın yardımıyla aşıp ve hatta gaza gelip sabah 5 civarı yola düştük efenim...saat 8-9 civarına kadar Rana mışıl mışıl uyudu , gayet rahat bir yolculuk yaptığımızı düşünürken geri kalan 9 saatlik yolu ızdırap şeklinde tamamladık...evet evet yanlış okumadınız yol tam 12 ( yazıyla oniki ) saat sürdü...son yarım saatte Allahım sana geliyorum şeklinde haykırdığımı hatırlıyorum...Bu arada Ankara Aydın(ortaklar kasabası) arasında gittik ,daha doğrusu gitmişiz çünkü Dinar'dan sonrası benim için sis perdesi ardında geçti...toparlanmamız bile 1,5 günümüzü aldı diyelim...
Yol boyunca yavrum aslında çok normal davrandı ,acıktı yemek yedi ,sıkıldı inmek istedi ,uyudu ,tekrar uyandı ,inmek istedi ,oto koltuğunda terledi ,inmek istedi derken çok insancıl tepkilerle tamamladı yolu...fakat anası olacak kişi ,ön koltukta oturup devamlı arkaya dönüp küçük danayı sakinleştirmeye çalışırken bir takım dalgalanmalar yaşadı ,zaten meyilli olan bünyesi daha fazla dayanamayıp , her çeşme başında , efendim kamyoncu lokantalarında , bilumum benzinliklerde istifra etmek suretiyle yolu tamamladı...
İşin kötüsü bu sadece gidişti ... dönüşte çevirmeye yakalanmamız ve otoyol kenarında 1 saatten fazla beklemek zorunda kalmamız başlı başına ayrı bir yazı konusu olacak nitelikte...
Hülasa küçük çocukla yolculuk zor olsada imkansız değil , hatta şimdi bakıyorumda keyifli bile...yolun her bir km.sinde ayrı bir maceramız oldu şimdi anlatıp gülüyoruz ....
Gelelim tatilimize...Rana ,babanne dede ikilisi ve amca yenge kuzen üçlüsüyle coştukça coştu...Avluya salıncaklar kuruldu...
Yavru , denizi ilk defa gördü ve kıyam pozisyonu alıp koca göbeğiyle uzun süre izledi...
Ha birde haziranda deniz hala soğuk ve ege rüzgarlıymış...aklımızın bi köşesine yazdık...
Çocukla daha doğrusu küçük bebe ile uzun araba yolculuğu nasıl olur? , olurmu ?şeklindeki endişelerimizi , dostlarımızın yardımıyla aşıp ve hatta gaza gelip sabah 5 civarı yola düştük efenim...saat 8-9 civarına kadar Rana mışıl mışıl uyudu , gayet rahat bir yolculuk yaptığımızı düşünürken geri kalan 9 saatlik yolu ızdırap şeklinde tamamladık...evet evet yanlış okumadınız yol tam 12 ( yazıyla oniki ) saat sürdü...son yarım saatte Allahım sana geliyorum şeklinde haykırdığımı hatırlıyorum...Bu arada Ankara Aydın(ortaklar kasabası) arasında gittik ,daha doğrusu gitmişiz çünkü Dinar'dan sonrası benim için sis perdesi ardında geçti...toparlanmamız bile 1,5 günümüzü aldı diyelim...
Yol boyunca yavrum aslında çok normal davrandı ,acıktı yemek yedi ,sıkıldı inmek istedi ,uyudu ,tekrar uyandı ,inmek istedi ,oto koltuğunda terledi ,inmek istedi derken çok insancıl tepkilerle tamamladı yolu...fakat anası olacak kişi ,ön koltukta oturup devamlı arkaya dönüp küçük danayı sakinleştirmeye çalışırken bir takım dalgalanmalar yaşadı ,zaten meyilli olan bünyesi daha fazla dayanamayıp , her çeşme başında , efendim kamyoncu lokantalarında , bilumum benzinliklerde istifra etmek suretiyle yolu tamamladı...
İşin kötüsü bu sadece gidişti ... dönüşte çevirmeye yakalanmamız ve otoyol kenarında 1 saatten fazla beklemek zorunda kalmamız başlı başına ayrı bir yazı konusu olacak nitelikte...
Hülasa küçük çocukla yolculuk zor olsada imkansız değil , hatta şimdi bakıyorumda keyifli bile...yolun her bir km.sinde ayrı bir maceramız oldu şimdi anlatıp gülüyoruz ....
Gelelim tatilimize...Rana ,babanne dede ikilisi ve amca yenge kuzen üçlüsüyle coştukça coştu...Avluya salıncaklar kuruldu...
Yavru , denizi ilk defa gördü ve kıyam pozisyonu alıp koca göbeğiyle uzun süre izledi...
ardından , bulduğu ilk fırsatta suya girmeye çalıştı ...
baktık olacak gibi değil , suya soktuk , dondu tabi bidahada girmedi , kenarda musmutluydu...
Ha birde haziranda deniz hala soğuk ve ege rüzgarlıymış...aklımızın bi köşesine yazdık...
